Dünyada Orman Alanları ve Tahribi
Günümüz dünyasında Orman alanlarının tahribi ciddi boyutlara ulaşmış durumdadır. Özellikle 3. dünya ülkeleri tarafından yaygın olarak yapılmakta olan orman alanlarının tahribi, bu ülke insanların tek gelir kaynağı olmaktadır. 3. Dünya Ülkeleri; Orman ve orman kaynaklarını kısa dönemli ekonomik ilerleme kaynağı olarak gördüğünden, ormanlarını koruma adına gerekli koruyucu tedbirleri alamamaktadırlar.
Ormanların yok edilmesi, yoksullara yakacak ve tarla açmanın yanında, elde edilen kereste ilgili hükümetlere döviz girdisi sağlar. Bu ülkelerdeki, uluslar arası borç batağı, hükümetleri arayışlara yöneltmiş ve bu yüzden Amazon havzasında sığır yetiştiriciliği hükümetlerce desteklenmiştir. Ekvator, Fildişi kıyıları ve Endonezya’da kereste elde etmek için kanunlarla kısıtlamalar hafifletilmiş ve endüstriyel bitkilerin ekimi yaygınlaşmış; çiftçilik yapanlar Afrika’nın daha hassas bölgelerine ilerleyip, buralarda yeni tarım alanları açılması desteklenmiştir. Kalkınma için kaynakların doğru kullanılması arasında keskin bir zıtlık vardır.
Tropikal yağmur ormanlarının sunduğu kaynakların daha verimli kullanılmasına ilişkin teknik özelliklerden bazıları şunlardır;
- Gölgeden etkilenmeyen tarım ürünlerinin orman ağaçlarıyla birlikte yetiştirilmesi.
- Tarımsal ormancılığın teşvik edilmesi.
Dünyanın çeşitli bölgelerinde bu teknikle elde edilen kakao, kauçuk, palmiye, darı ve yeşil baklagiller vardır. Orman ile bütünleşebilen ve yağmur ormanlarının içinde yada yakınlarında yaşayan yoksul köylülerin geçimine sağlayabilen küçük arazilerde ekim yapılır. Tarıma elverişli olmayan açılmış orman arazileri, çok ihtiyaç duyulan yakacak odun elde etmeye yarayacak uygun türlerle yeniden ağaçlandırılabilir. Böylece arazi bitki örtüsü altında kalmaya devam eder. Aksi durumda fakir köylüler yakacak odun için bitki örtüsü bozulmamış alanlara yönelirler. Bölgesel kerestecilik işletmeleri, karayolu yapım çalışmaları ve çiftçilerin yağmur ormanlarına göç etmeleri gibi geniş içerikli projeler, hükümetler gözetimi altında yürütülürse yağmur ormanlarının yok olmasının önüne geçilir. Kalkınma yolundaki bazı ülkelerde orman ürünleri dış ülkelerden alınmaktadır. Örneğin Nijerya, 1970’li yıllara kadar orman ürünlerini başka ülkelere satarak ekonomisine katkı sağlarken, bu tarihten sonra orman ürünlerini başka ülkelerden alarak kendi ormanlarını koruma adına büyük bir adım atmıştır.
Dünya kaynakları Enstitüsü, tropikal ormanların yok olmasını durdurmak için bir plan sunmuştur. Ormanların tahribi ve ormanların yok edilmesi olaylarına yol açan bugünkü uygulamaların, yalnızca ormancılıkla geriye döndürülemeyeceğini, bunun için tarım,enerji ve diğer sektörlerin birlikte çaba göstermeleri gerektiğini vurgulamıştır. Bu uygulamalara yerel ve ulusal yönetimlerin ve ilgili özel kuruluşların katkıları gerekmektedir. Plana göre tropikal ormanların durumunu düzeltmek için 5 yıllık çalışma planları uygulaması gerekmektedir. Halkın bilinç düzeyini yükseltmek, Orman arazilerinin korunmasının değerini anlatmak gerekir. Bu alanları korumak için toplumun geniş kesimlerinin katılımı sonucu elde etme açısından önemlidir. Bu konuda UNESKO gibi uluslar arası kuruluşlarında çalışmaları vardır. Hem yok edilmiş orman alanlarını geri dönüştürmeye hem de el değmemiş ormanları korumaya yönelik çalışmalar yapmaktadır.
Panama açıklarındaki adalarda yaşayan yağmur ormanlarının yerli halkı olan Kura Kızılderilileri, gelişme yönündeki dış baskılara karşı geleneksel değerlerini başarıyla korumasını bilmişlerdir. Başka ülkelerden gelen bilim adamlarına araştırma olanağı sağlayarak yaban yaşama ortamı kurmuşlardır.
